Powered By Blogger

Σάββατο 31 Δεκεμβρίου 2011

Εξαίσια βραδιά...η πτώση πάιζει μόνο ντραμς τελικά...

Xαίρεται χαίρεται!Χρόνια Πολλά και Καλά για όλους!!!!
Η χθεσινή βραδιά ήταν υπέροχη παρά την ύπαρξη κάποιων "περίεργων" στιγμών!Παρευρέθηκα σε μια διαφορετική παρουσίαση βιβλίου ενός πολύ γλυκού ανθρώπου και πέρασα πραγματικά υπέροχα.Με καλή παρέα,ευχάριστο κλίμα και τη σαντέζα μας Νατάσα Μποφίλιου να ερμηνεύει κάποια κομμάτια της,νομίζω πως δε θα μπορούσα να μη περάσω καλά!
'Αφησα στην άκρη για λίγες ώρες όλα όσα με απασχολούσαν και αφέθηκα στα νερά της πτώσης...που παίζει μόνο ντραμς,όπως μας λέει κι ο τίτλος του βιβλίου που "πλησίασα" για λίγο μοναχά,εχθές...Ταξίδεψα,ένιωσα και πλησίασα λίγο παραπάνω τους ομόφυλους κι ετερόφυλους έρωτες,βλέποντας τα πάντα,αυτή τη φορά,από μια διαφορετική οπτική γωνία,από μια πιο αληθινή,πιο άμεση σκοπιά.Βέβαια,ο καθένας μας το βλέπει διαφορετικά...Θα ανησυχούσα αν όλοι μας το βλέπαμε το ίδιο,μιας και η ύπαρξη διαφορετικών απόψεων είναι εκείνη που μας σώζει στην τελική...!
Η πτώση παίζει μόνο ντραμς λοιπόν...τίτλος που στο μυαλό του καθένα φέρνει πολλά...Εμένα προσωπικά,από τη μια,με αγχώνει λίγο,γιατί νιώθω πως ακούω έναν ντράμερ να παίζει γρήγορα γρήγορα μες στο μυαλό μου,νιώθω το ρυθμό να κυλά στο σώμα μου και να με γεμίζει...από την άλλη,όμως,με γοητεύει,με συναρπάζει,φοβίζοντάς με συνάμα!Συνδυάζει την πτώση,το τέλος με τη μουσική,τον ήχο...συνδέει άμεσα το φόβο και τη χαρά,την αρχή και το τέλος,το τίποτα με το όλα,το ποτέ με το πάντα...
Κατά τη γνώμη μου,είναι ένα βιβλίο πολλά υποσχόμενο για  "γερούς" αναγνώστες..Αξίζει όχι μια ευκαιρία σαν έργο,αλλά πολλές κατ'εμέ!...Και πάλι ευχαριστώ για την υπέροχη βραδιά τα παιδιά,τους φίλους και τους γνωστούς που ήταν εκεί!

Σάββατο 10 Δεκεμβρίου 2011

Kαλησπέρες κόσμε!...και πάλι εδώ...μετά από πολύ καιρό βέβαια!Συγχωρέστε με,αλλά υπήρχαν κάποια προσωπικά ζητήματα που έπρεπε να μπουν σε μια σειρά άμεσα.Μετά από αυτό,βέβαια,επισκέφθηκα για αρκετό καιρό τη Θεσσαλονίκη εξερευνώντας ανθρώπους και καταστάσεις κι έτσι παραμέλησα το "παιδί" μου εδώ για κάποιο καιρό...Γύρισα,όμως,κουβαλώντας μέσα μου πιο πολλές εικόνες,καταστάσεις,πρόσωπα και εμπειρίες που θα προσπαθήσω να μοιραστώ μαζί σας!
Αρχικά,μέσα από πολλές συζητήσεις που έκανα με κάποιους ανθρώπους,κατέληξα στο συμπέρασμα πως ο κόσμος είναι πολύ περίεργος(για να μη πω κουτσομπόλης) για το τι είναι ο άλλος,ειδικά αν ο άλλος είναι και πρόσωπο αναγνωρίσιμο...Έχοντας στη ζωή μου κάποια άτομα που μέχρι ένα σημείο είναι αναγνωρίσιμα και συζητώντας μαζί τους,συνειδητοποίησα πως ο κόσμος,ακόμα κι αν δεν τους ξέρει ως ανθρώπους,αλλά βλέποντας τις συνήθειες,αλλά και τα άτομα με τα οποία συναναστρέφονται,καταλήγει σε συμπεράσματα που πολλές φορές δε βασίζονται κάπου.Κρίνουν το "περίβλημα" κι όχι το "περιεχόμενο".Κάτι τέτοιο,κατά τη δική μου γνώμη πάντα,είναι μέγα λάθος και πραγματικά γουστάρω πολύ-για να μιλήσω πιο λιανά-όλους εκείνους που απαντάνε:Για αυτούς που με θεωρούν gay,είμαι gay.Για αυτούς που με θεωρούν straight,είμαι straight.Nομίζω πως όταν έρχεται ο άλλος και σε ρωτάει αν είσαι gay ή straight,χωρίς να σε γνωρίζει,χωρίς να σου έχει ξαναμιλήσει ποτέ,χωρίς να λέει ενα γεια βρε αδερφέ,πρέπει να λάβει μια τέτοια απάντηση...Συγγνώμη κιόλας,αλλά μια τέτοια προσέγγιση είναι σωστή;
Ο καθένας μας μπορεί να είναι ό,τι θέλει χωρίς να κατακρίνεται για αυτή την επιλογή του.

Real.gr - Κοινωνία - Gay pride και στον Λευκό Πύργο

Real.gr - Κοινωνία - Gay pride και στον Λευκό Πύργο