Powered By Blogger

Παρασκευή 12 Απριλίου 2013

Μπενάβετε καλλιαρντά; Αφιέρωμα Γλώσσα & ομοφυλοφιλία.


Αν ακούγατε τη φράση «αβέλω τη σερμέλα του σεβντοκατέ», που θα πήγαινε το μυαλό σας; Ελάτε να δούμε από κοντά τα καλιαρντά, την ιδιότυπη διάλεκτο των γκέιστην Ελλάδα.
του Τίμου Αγγέλου
kaliarnta-01Τα media, το θέατρο, οι άνθρωποι γύρω μας μιλούν και καλιαρντά. Ακόμα κι όταν αγνοούν την περιπέτεια και την ακριβή σημασία των λέξεων που χρησιμοποιούν. Στους «Στάβλους της Εριέτας Ζαΐμη»· στη «Θεά τον έκανες τον μουσακά» του Νίκου Μουρατίδη· στις στήλες των περιοδικών lifestyle και των κουτσομπολίστικων tabloid, ακόμα και στις εκφράσεις των μεσημεριανών πανελιστών. Τα καλιαρντά έχουν τρυπώσει από όλες τις ραφές στο κοστούμι της καθομιλουμένης γλώσσας.
Ποια είναι όμως η ιστορία αυτής της «διαλέκτου που μετέτρεψε την τάξη των κίναιδων σε ερμητική κάστα»; Ο Ηλίας Πετρόπουλος ήταν ο πρώτος που ασχολήθηκε με τα καλιαρντά. Πρωτάκουσε τις «λουμπινίστικες» λέξεις, όταν ήταν ακόμα γυμνασιόπαιδο, στις αρχές του προηγούμενου αιώνα. Τις ξανάκουσε, από εργάτες, όταν δούλευε μαζί τους στη Θεσσαλονίκη, τη δεκαετία του '40. Και τις εμπέδωσε στο μεγάλο πάρκο της πόλης, όπου είχε διοριστεί φύλακας (1946-49) και σύχναζαν «σαλταδόροι, πουτάνες, νταβατζήδες, κλεφτρόνια, χασίκλες και παπατζήδες».
Στο ομώνυμο βιβλίο του, ο λαογράφος αναφέρει ότι τα καλιαρντά ήταν στην πραγματικότητα ένα αμυντικό τείχος. Οι ομοφυλόφιλοι των κατώτερων κοινωνικο-οικονομικών στρωμάτων στα χρόνια του μεσοπολέμου αντιμετώπιζαν πιέσεις από ένα εχθρικό κοινωνικό περιβάλλον. Έτσι, έπρεπε να βρουν έναν κώδικα που θα τους επέτρεπε να μιλούν μεταξύ τους χωρίς να καταλαβαίνουν οι άλλοι. Αυτή λοιπόν η γλώσσα του δρόμου τούς θωράκιζε ενάντια σε κάθε επιβουλή του περιβάλλοντος, πολλώ δε μάλλον του εκάστοτε καθεστώτος. Στη δικτατορία π.χ., τον χουντικό τον αποκαλούσαν «μπισκοτότεκνο» (μπισκότα Παπαδοπούλου – Γεώργιος Παπαδόπουλος + τεκνό).
Ο Αλέκος Σακελάριος, σε χρονογράφημά του (εφημ. «Ελεύθερος Κόσμος», 1972), αποσιωπώντας το βιβλίο του Πετρόπουλου, υποστηρίζει ότι τα καλιαρντά τα δανείστηκαν οι ομοφυλόφιλοι από τους τσιγγάνους. Κατά το συγγραφέα, πρόκειται για παραφθορά μιας ινδικής διαλέκτου που έφεραν μαζί τους οι τσιγγάνοι από τη μακρινή πατρίδα τους.
Τα καλιαρντά πέρασαν στον υπόκοσμο, αναπτύχθηκαν παράλληλα με τις μεγάλες ελληνικές πόλεις και απέκτησαν ελληνικές καταλήξεις, με επιρροές και από την τουρκική, αγγλική, ιταλική και γαλλική γλώσσα. Ο Πετρόπουλος είχε ήδη εντοπίσει κάποιες λέξεις (bal, boro, mutzi) που ενδεχομένως σχετίζονται με τα καλιαρντά. Επίσης αναφέρει τους στίχους ενός ποιήματος του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη (ζινόντας τ' απονίδονο λαβίνι/ κι απονιβόντας ερομιδαλιό/ σινέρωσα το δέρο του χαβίνι κον' άλικο δομένικο λαρό) για τους οποίους εικάζει ότι μπορεί να είναι είτε ντούρα καλιαρντά, είτε κορακίστικα, είτε, τέλος, μια προσωπική γλωσσοπλασία. Στο βιβλίο του υποστηρίζει ότι ακόμη και ο Μανόλης Τριανταφυλλίδης, που συνέταξε τη Νεοελληνική Γραμματική, γνώριζε την ύπαρξη των καλιαρντών – πλην όμως ούτε αυτός ούτε οι διάδοχοί του ασχολήθηκαν μ' αυτά.
Διακρίνονται σε δυο επίπεδα: στα απλά καλιαρντά (που τα μιλάνε λίγο-πολύ όλοι οι ομοφυλόφιλοι) και στα ντούρα καλιαρντά (μεταγενέστερη εκδοχή των καλιαρντών) με στοιχεία οιονεί καθαρεύουσας. Ο Πετρόπουλος υποστηρίζει ότι οι ηθοποιοί πρωτοστάτησαν στο να γίνουν τα καλιαρντά ιδίωμα του συρμού. Ωστόσο, «θεωρούνταν μπανάλ να μιλάει κανείς καλιαρντά» θυμάται η ηθοποιός Σπεράντζα Βρανά. «Τα άκουγα από τους ομοφυλόφιλους που σύχναζαν στα στέκια τους· λέγανε λέξεις, π.χ. τα παγκρά, αλλά δεν ήταν ακόμα διαδεδομένες».
Δεκαετία του '70. Θέατρο «Ριάλτο», Χρήστος Βαλαβανίδης - Κωνσταντίνος Τζούμας στη σκηνή, υποδύονται δυο κόρες (επιθεώρηση «Στο κεφάλι μου μια γάτα»:
Εμάντες η Παγόνα,
Παγόνα η μπαροτάτη,
βασίλισσα γοργόνα,
χούντα δεσποινοτάτη.
Τα καλιαρντά κατάφεραν να ανεβούν στη σκηνή, δεν πέρασαν όμως και στη δισκογραφία. Το χαριτωμένο τραγουδάκι κόπηκε από το ψαλίδι του λογοκριτή. Λίγα χρόνια αργότερα, η διάλεκτος θα περάσει και στην αυτοβιογραφία της γνωστής τραβεστί Μπέτυ, με νέες λέξεις (τζόβενο, σεμνοκαυλωμένη, φτωχοαγαπητικός, λωλέτζω), «ένα γλωσσικό κράμα κοινής λαϊκής γλώσσας, αργκό, κουλτουριάρικων και καλιαρντών», κατά τον Πετρόπουλο.
kaliarnta-02«Ξεκίνησαν σαν παρεΐστικο γλωσσικό ιδίωμα. Αυτό ίσχυε μέχρι τη δεκαετία του '70, λόγω του κλίματος της εποχής εκείνης» υποστηρίζει ο θεατρικός συγγραφέας, Άγγελος Πυριόχος. «Σήμερα έχουν μπει στο λεξιλόγιό μας. Το 95% των Ελλήνων γνωρίζει τις λέξεις τζους, ντικ, μουσαντά. Παραθέριζα πέρυσι στα Κουφονήσια και άκουσα στην παραλία δυο κυρίες να λένε μεταξύ τους: «ντικ (κοίτα) το κύμα!» Πρόσφατα, στο σουπερμάρκετ άκουσα μια 50άρα να αναφωνεί «μα, τι κουλό είναι αυτό που βλέπω». Υπάρχουν καμιά δεκαριά λέξεις που πάνε κι έρχονται στο λεξιλόγιο όλων. Από την άλλη, το 80% των σίριαλ χρησιμοποιούν καλιαρντά. Κι εγώ όταν είχα στήλη στο «Τηλέραμα», χρησιμοποιούσα τη λέξη «τζους». Στο θέατρο σπάνια οι συγγραφείς χρησιμοποιούν καλιαρντά κι αυτό μόνο στην επιθεώρηση. Αρκετοί ηθοποιοί ωστόσο, αυτοσχεδιάζοντας, μπορεί να πετάξουν κάποια λέξη. Ως συγγραφέα με προβληματίζει η χρήση τους. Για παράδειγμα, στην επιθεώρηση «Τα θέλει ο... Καλατράβας μας» σκεφτόμασταν αν έπρεπε να βάλουμε τη λέξη «μουνί». Η Βάσια Τριφύλλη μας έβγαλε από τη δύσκολη θέση, αντικαθιστώντας τη με το «μουτζό»!".
Ο ηθοποιός και σεναριογράφος Πάνος Χατζηκουτσέλης θεωρεί ότι «τα καλιαρντά δεν είναι πια συνθηματική, κρυφή γλώσσα, ειδικά από τη στιγμή που ο χαρακτήρας του γκέι, χάρη στους «Απαράδεκτους», μπήκε στα σπίτια όλων όχι ως γραφικός αλλά ως έξυπνο παιδί της διπλανής πόρτας. Στα σίριαλ η χρήση τους γίνεται στα τυφλά, οι περισσότεροι σεναριογράφοι χρησιμοποιούν τις λέξεις επειδή είναι του συρμού. Όσον αφορά την επιθεώρηση, η γλώσσα της ήταν ανέκαθεν ελεύθερη και γι' αυτό είχε κατηγορηθεί ως ελευθεριάζουσα. Είχαμε π.χ. στη δεκαετία του '30 νούμερα με μάγκες, που χρησιμοποιούσαν και μερικά καλιαρντά. Άλλωστε, οι ομοφυλόφιλοι ήταν ένα από τα πρόσωπα που σατίριζε η επιθεώρηση».
«Παρωχημένα» χαρακτηρίζει τα καλιαρντά ο συγγραφέας-μεταφραστής Λουκάς Θεοδωρακόπουλος. «Όταν πρωτοήρθα στην Αθήνα και τα άκουσα, ένιωσα αποστροφή. Θεωρούσα κατάντια να τα μιλάει κανείς. Σήμερα μόνο μερικές λέξεις διασώζονται και λίγες περισσότερες μιλιούνται μεταξύ των τραβεστί. Οι ανάγκες που τα γέννησαν δεν υπάρχουν πια. Όσο περισσότερο απενοχοποιούνται οι γκέι, τόσο δεν υπάρχει λόγος να είναι τα καλιαρντά μια συνθηματική γλώσσα».
Κλείνω το τηλέφωνο και βγαίνω στο δρόμο. Είναι όντως παρωχημένα τα καλιαρντά; Στη στάση του λεωφορείου: μια κοπέλα, γύρω στα 30, εκπαιδευτικός. «Ναι, τις χρησιμοποιώ αυτές τις λέξεις, αν και δεν γνωρίζω την ακριβή σημασία τους. Τις ακούω κι από τα παιδιά. Δεν πιστεύω ότι κάνουν κακό (σ.σ: στα παιδιά), απλώς είναι του συρμού. Μ' αρέσουν». Μπαίνω στο μετρό. Δίπλα μου, ένας νεαρός και μια κοπέλα. Χρησιμοποιούν καλιαρντά, αλλά δεν ξέρουν την προέλευσή τους. Περνάω από το ψιλικατζίδικο της γειτονιάς μου για τσιγάρα. Η ιδιοκτήτριά του ακούει τα παιδιά να λένε «κουλό» και «λούγκρα», και δείχνει εξοικειωμένη με τα καλιαρντά. Δεν γνωρίζω βέβαια ποια θα ήταν η αντίδρασή της αν άκουγε τις κατάρες που συνήθιζαν παλιότερα να ανταλλάσσουν μεταξύ τους οι γνώστες των καλιαρντών:
- που να αβέλει με σικ το πούλμαν της χαράς και να σε τζάσει στο ρουνάδικο για ρεβί, ξεκολιάρα! (η βόλτα για τεκνά να καταλήξει στο αστυνομικό τμήμα)
- που να ζητάς ψωλή και να μη βρίσκεις ούτε δάχτυλο!
- να αβέλεις πιασμαντό σε σερμελιά και μουτζό να γίνεται! (αυτό κι αν είναι κατάρα)
Μπορεί να άνοιγε διάπλατα τα μάτια της. Μπορεί απλώς να χαμογελούσε συγκαταβατικά. Άλλωστε, τόσα και τόσα στοιχεία έχει δεχθεί στην καμπούρα της η ελληνική γλώσσα. Τα καλιαρντά θα την πείραζαν;

«Καλιαρντά»: Ένα βιβλίο και μια πολιτική δίκη

Ο λαογράφος Ηλίας Πετρόπουλος ήταν ο πρώτος που ασχολήθηκε με τα καλιαρντά. Στο ερμηνευτικό-ετυμολογικό λεξικό του, «Καλιαρντά», (πρώτη έκδοση 1971, ανατύπωση 1993 από τις εκδόσεις Νεφέλη) κατέγραψε πάνω από 3.000 λέξεις.
Τη μέρα που κυκλοφόρησε το βιβλίο, είχε αποφασιστεί και η δίωξη του συγγραφέα. Η δίκη έγινε δυο μήνες μετά, στις 8 Μαΐου. Οι κατηγορίες ήταν: περιύβρισις δημοσίας αρχής και του βασιλικού εμβλήματος, κακόβουλος περιύβρισις της Ανατολικής Ορθοδόξου του Χριστού Εκκλησίας και κυκλοφορία ασέμνων. Μάρτυρες κατηγορίας... τρεις, ένας αστυνομικός και δυο καθηγητές. Μάρτυρες υπεράσπισης μία ολόκληρη στρατιά διανοουμένων και καλλιτεχνών, από τον κριτικό Γιάννη Μπακογιαννόπουλο μέχρι το συνθέτη Γιάννη Μαρκόπουλο. Ωστόσο, ο πρόεδρος επέβαλε εφέσιμη ποινή και για να απαλλάξει τη χούντα από το όνειδος μίας καταφανώς πολιτικής δίκης, καταδίκασε τον Πετρόπουλο μόνο ως... πορνογράφο. Αποφυλακίστηκε, λόγω ανήκεστου βλάβης, μερικούς μήνες αργότερα.

Γλωσσάρι

kaliarnta-03Η φράση στην εισαγωγή σημαίνει θέλω το πέος του λαϊκού τραγουδιστή. Με την ευκαιρία, για να πλουτίσετε το λεξιλόγιό σας, παραθέτουμε ενδεικτικά μερικές καλιαρντολέξεις.
  • αβέλω = θέλω, δίνω, επιθυμώ. Αβέλω μπιεσμάν: βάζω χέρι σε κάποιον.
  • αποκατέ = από εκεί
  • γαργαρότεκνο = ναύτης
  • επιτάφιος = γκέι συνοδευόμενος από καλοντυμένα τεκνά
  • δικέλω = βλέπω
  • ιμάντες = εμείς. Άκλιτη αντωνυμία. Ενικός: εμάντες
  • κατσικές = αριστερός. Αντίθετο: προβατές= δεξιός
  • κουραβέλτα = συνουσία. Συνώνυμα: κουραβελτόσημο
  • λατσός = ωραίος. Λατσολίθαρο= διαμάντι.
  • με-σικ = με ευγένεια, κομψά. Προφέρεται σαν μία λέξη
  • μπαροτάτη = πολύ χοντρή
  • μπενάβω = ομιλώ. Μπενάβω ανθυγιεινά= κακολογώ
  • μπερντές = χρήματα. Συνώνυμο: ντουλά
  • νάκα =όχι, δεν
  • νταλκαρέτεκνο =μόνιμος εραστής
  • πομπίνο-φραπέ = αιδοιολειχία (από το γαλλικό pon-pon και το frapper)
  • ροσολιμαντέ = γλύψιμο (από το ροσόλω), άκλιτο.
  • σερμέλα = πέος. Συνώνυμα: φακιροπίπιζα, τουτού.
  • υψομετρού = επαρχιώτης γκέι. Συνώνυμα: βλαχοντάνα,γιδοτεκνοσυντήρητη
  • φλοκάρω =εκσπερματώνω.
  • Φλόκια ρομανόφ = ρώσικη σαλάτα
  • ψαμοσκελού = καυλιάρα (από το ψαμός = ξαναμένος + σκέλη)

«Η Ελλάδα είναι μια από τις πιο ομοφοβικές χώρες στην Ευρώπη».


Ο Σουηδός ομογενής Τάσος Σταφυλίδης περιγράφει λεπτομερώς το έγκλημα μίσους που υπέστη κατά τις διακοπές του στην Ελλάδα.
tasso 05συνέντευξη στον Λύο Καλοβυρνά
Ο Τάσος Σταφυλίδης είναι ομογενής από Σουηδία, πρώην βουλευτής του σουηδικού κοινοβουλίου και ακτιβιστής υπέρ των ΛΟΑΤ δικαιωμάτων. Στα τέλη Μαρτίου ήρθε στην Ελλάδα για διακοπές και δέχτηκε ομοφοβική επίθεση στο κέντρο της Αθήνας. Στη συνέντευξη που έδωσε στο περιοδικόwww.10percent.gr, περιγράφει λεπτομερώς το χρονικό της επίθεσης.

Κατέβηκα στην Ελλάδα μ’ ένα φίλο μου, τον Αλέξανδρο, το σουηδικό Πάσχα, για διακοπές και για να δούμε την αναβίωση της ροκ όπερας Δαίμονες. Είχα να έρθω στην Ελλάδα σχεδόν εφτά χρόνια και γι’ αυτό δυσκολεύτηκα βλέποντας τις αλλαγές που είχε επιφέρει η κρίση στους ανθρώπους. Η μεγάλη διαφορά ήταν πόσο πολύ υπέφεραν και η φτώχια που είχε χτυπήσει πολύ κόσμο. Φαινόταν παντού, όπου και να πηγαίναμε.
Είχαμε κανονίσει να μείνουμε τέσσερις μέρες. Τις τρεις πρώτες βραδιές δεν αισθανθήκαμε απειλή πουθενά. Η μόνη εγκληματικότητα που είδαμε ήταν η διακίνηση ναρκωτικών. Επίσης πάρα πολλοί άνθρωποι ζητούσαν χρήματα σε κάθε σταθμό του μετρό. Άλλοι που μας έδειχναν την ελληνική τους ταυτότητα, λέγοντας πως δεν είχαν χρήματα για να φάνε και ότι δεν θα ζητιάνευαν αν δεν τους είχε χτυπήσει η κρίση.
Είδαμε το μιούζικαλ και περάσαμε πολύ όμορφα. Επισκεφτήκαμε πολλά μέρη και το Μουσείο της Ακρόπολης. Την τελευταία βραδιά κάναμε διαφορετικά πράγματα και κανονίσαμε να βρεθούμε στο Μοναστηράκι τα μεσάνυχτα για να φάμε μια τελευταία φορά πριν το ταξίδι της επιστροφής. Εγώ περπάτησα στην Αθηνάς από το ξενοδοχείο μου στην Ομόνοια ως το Μοναστηράκι χωρίς καμία αίσθηση ότι έπρεπε να προσέχω. Μάλιστα έγραφα και στο κινητό μου καθώς περπατούσα, πράγμα που τώρα καταλαβαίνω δεν ήταν πολύ έξυπνο. Ωστόσο δεν συνέβη τίποτα.
Βρεθήκαμε, φάγαμε και διασκεδάσαμε. Όταν ήρθε η ώρα να φύγουμε, πρότεινα να γυρίσουμε με τα πόδια – ήταν μόνο 15 λεπτά μέχρι το ξενοδοχείο και θα ήταν κι ο τελευταίος μας περίπατος στην Αθήνα πριν γυρίσουμε στην πατρίδα μας. Περπατούσαμε κουβεντιάζοντας και τραγουδώντας το μουσικό θέμα από τους Δαίμονες. Θα ήμασταν περίπου 100 μέτρα από την Ομόνοια όταν συνέβη κάτι που ποτέ δεν περιμέναμε.
Μας όρμησαν από πίσω και μας άρπαξαν από τους ώμους, φωνάζοντας «παλιοπούστηδες»! Ήταν φριχτά. Τρομοκρατήθηκα. Ήμασταν στο κλίμα του μιούζικαλ και ξαφνικά εμφανίστηκαν αυτές οι τρεις μαυροφορεμένες σκιές. Ούρλιαξα και ίσως αυτό τους έκανε ν’ αρχίσουν να μας χτυπάνε αμέσως, ώστε να μη φωνάζουμε.
tasso 01Δέχομαι θανατικές απειλές από 15 χρονών για την κοινωνική μου δράση και πάντα ήξερα ότι μπορεί να υποστώ σωματική βία, όμως δεν μου είχε συμβεί ποτέ μέχρι εκείνη τη στιγμή. Τώρα γινόταν πραγματικότητα. Μέσα σε δέκα λεπτά μας στέρησαν την αίσθηση ασφάλειας και μας κατατρομοκράτησαν.
Οι τρεις μασκοφόροι μας επιτέθηκαν από πίσω χωρίς να τους πάρουμε χαμπάρι. Μας άρπαξαν από τους ώμους, γαβγίζοντας «παλιοπούστηδες» και άρχισαν να μας κλωτσάνε και να μας ρίχνουν γροθιές. Κόλλησαν τον Αλέξη πάνω στο περίπτερο, χτυπώντας τον ασταμάτητα. Το μόνο που θυμάμαι είναι που με κλώτσησαν, με πέταξαν κάτω και συνέχισαν να με κλωτσάνε. Δεν θυμάμαι τι έγινε μετά, παρά μόνο ότι ξαναβρέθηκα στα πόδια μου φωνάζοντας την αστυνομία. Ο Αλέξης κατάφερε να τους ξεφύγει και έτρεξε ουρλιάζοντας, οπότε αυτό τρόμαξε τους δράστες, που αρχικά τον πήραν στο κατόπι και ύστερα το έσκασαν. Ένας από αυτούς έβγαλε τη μάσκα του. Ο Αλέξης είπε ότι του ζήτησαν και το κινητό του.
Ήμουν σε σοκ. Ο Αλέξης προσπάθησε να με ηρεμήσει, ειδικά όταν είδε ότι αιμορραγούσα. Κι ο ίδιος ήταν πολύ ταραγμένος αλλά εγώ είχα χάσει τις αισθήσεις μου όταν με πέταξαν κάτω κι ήμουν σε πολύ μεγάλο σοκ.

Δυο τρεις άνθρωποι από την Ομόνοια μας πλησίασαν όταν άκουσαν τις φωνές. Πήγαμε στην πλατεία και ψάξαμε την αστυνομία. Λίγο πιο κάτω στο δρόμο όπου βρίσκεται το ξενοδοχείο μας είδαμε δύο μηχανές με τέσσερις αστυνομικούς. Τους είπαμε τι μας συνέβη κι αυτοί έφυγαν αμέσως για να αναζητήσουν τους δράστες.

Εμείς πήγαμε στο ξενοδοχείο μας, όπου κάλεσαν την αστυνομία κι ένα ασθενοφόρο. Γρήγορα έφτασαν τρία περιπολικά και το ασθενοφόρο. Πιο μετά ήρθαν και οι αστυνομικοί με τις μηχανές και μας είπαν ότι δεν τους βρήκαν.

Φυσικά είναι δύσκολο να πούμε ότι οι τρεις δράστες ανήκουν στη Χρυσή Αυγή. Ωστόσο δεν υπάρχει άλλη λογική εξήγηση. Ήταν πολύ καλά οργανωμένο. Φορούσαν μαύρα, με μάσκες στο πρόσωπο. Ο Αλέξης λέει ότι ήταν γύρω στα 25 και Έλληνες. Μιλούσαν άπταιστα ελληνικά. Πρέπει να μας παρακολουθούσαν.
Η αρχική μας αντίδραση ήταν πως επρόκειτο για ληστεία, αφού ο Αλέξης είπε ότι ζήτησαν το κινητό του. Ωστόσο δεν μας έκλεψαν τίποτα. Στην αστυνομία δηλώσαμε πως δεχτήκαμε επίθεση και απόπειρα ληστείας. Εκείνη τη στιγμή δεν είχαμε ακόμη καταλάβει ότι είχαμε πέσει θύματα ενός εγκλήματος μίσους λόγω της ομοφυλοφιλίας μας.
Οι αστυνομικοί που ήρθαν στο ξενοδοχείο μας κατέγραψαν το συμβάν και μας ζήτησαν να πάμε στο αστυνομικό τμήμα για να δώσουμε κατάθεση. Εμείς όμως έπρεπε να πάμε στο αεροδρόμιο σε λιγότερο από δύο ώρες, κι όταν μας είπαν ότι θα καθυστερούσαμε στο τμήμα, αρνηθήκαμε να πάμε. Επίσης αρνήθηκα να πάω και στο νοσοκομείο για να δουν τα τραύματά μου και πιθανώς να κάνω ράμματα στο μέτωπο, γιατί οι τραυματιοφορείς μας είπαν ότι θα έπαιρνε ώρα και δεν προλαβαίναμε. Μου απολύμαναν τις πληγές και κατέληξαν ότι μάλλον δεν είχα πάθει διάσειση. Κατά συνέπεια, δεν πήραμε κανένα επίσημο έγγραφο για το συμβάν, εκτός από φωτογραφίες πώς ήμουν μετά την επίθεση.
tasso 03Η αστυνομία ανταποκρίθηκε καλά και ήταν βοηθητική. Ωστόσο εκείνη την ώρα δεν είχαμε ακόμη αντιληφθεί ότι ήταν έγκλημα μίσους. Πραγματικά πιστεύαμε ότι ήταν απόπειρα ληστείας, οπότε αυτό σημείωσε η αστυνομία και ανέφερε στον Αλέξη ότι ήταν συνηθισμένο σ’ εκείνη την περιοχή.

Δεδομένου του τι συνέβη, νιώθω αρκετά καλά. Τα τραύματά μου επουλώνονται καλά. Ο Αλέξης έχει μώλωπες σε όλο του το σώμα. Εγώ έχω μια πληγή στο μέτωπο και εκδορές στο πρόσωπο, στους αγκώνες και τα γόνατα. Έχω πρηστεί στο πρόσωπο και το κεφάλι και έπαθαν ζημιά δύο δόντια μου.
Τα επιπόλαια τραύματα σίγουρα θα αφήσουν σημάδια, αλλά το χειρότερο είναι η ανάμνηση του συμβάντος και του τρόμου που ένιωσα όταν οι δράστες μας επιτέθηκαν από το πουθενά σαν τέρατα. Μου έκλεψαν την αίσθηση ασφάλειας. Το γεγονός ότι δεν μας πήραν τίποτα ενισχύει το συμπέρασμα ότι πρόκειται για έγκλημα μίσους. Εξάλλου η Ελλάδα είναι μια από τις πιο ομοφοβικές χώρες στην Ευρώπη.
Μόνο δυο-τρεις άνθρωποι είδαν τι συνέβη, καθώς ήταν πολύ αργά τη νύχτα. Ωστόσο ο ρεψεσιονίστας ήταν άψογος. Μου έπλυνε το πρόσωπο και με φρόντισε μέχρι να έρθει το ασθενοφόρο. Και οι τραυματιοφορείς ήταν εξαιρετικοί. Πάντως δεν ξέρω πώς θα είχαν αντιδράσει αν τους λέγαμε ότι πέσαμε θύματα εγκλήματος μίσους επειδή φαινόταν ότι είμαστε γκέι. Φοβάμαι πως ίσως οι αντιδράσεις τους να μην ήταν οι καλύτερες. Για τον ίδιο λόγο δεν ανέφερα ότι είμαι πρώην βουλευτής του σουηδικού κοινοβουλίου.
Θα συνεχίσουμε να διεκδικούμε τη θέση που μας ανήκει δικαιωματικά. Θα συνεχίσουμε να φωνάζουμε για ν’ ακουστούμε – με τη φωνή μας, με κείμενα, με τραγούδια! Πολλοί έχουν χάσει τη ζωή τους εξαιτίας της ομοφοβίας, αλλά εμείς σταθήκαμε τυχεροί. Τώρα συνεχίζουμε να ζούμε και γι’ αυτούς που δεν είναι πια μαζί μας.

Τρίτη 9 Απριλίου 2013

«Προστέθηκε η ταυτότητα φύλου στην νομοθεσία για τα εγκλήματα μίσους».


Το Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών (ΣΥΔ), αναγνωρισμένη συλλογικότητα για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων και της ισονομίας για τα διεμφυλικά / τρανς άτομα, με ικανοποίηση ενημερώνει για την προσθήκη της ταυτότητας φύλου στην Ελληνική νομοθεσία για τα εγκλήματα μίσους.
Συγκεκριμένα, στον νόμο: «περί εξαρτησιογόνων ουσιών και άλλες διατάξεις», στο Κεφάλαιο που αφορά τις Τροποποιήσεις του Ποινικού Κώδικα, Άρθρο 66, αναφέρεται:
Η τέλεση πράξης από μίσος εθνοτικό, φυλετικό, θρησκευτικό ή μίσος λόγω διαφορετικού σεξουαλικού προσανατολισμού ή ταυτότητας φύλου κατά του παθόντος συνιστά επιβαρυντική περίσταση και η ποινή δεν αναστέλλεται.
Από πλευράς Αξιωματικής Αντιπολίτευσης υποστηρίχθηκε η προσθήκη της ταυτότητας φύλου από την Εισηγήτρια, κυρία Βασιλική Κατριβάνου καθώς και από την ομιλήτρια του του Συ.Ριζ.Α κυρία Αφροδίτη Σταμπουλή.
Από πλευράς της Δημοκρατικής Αριστεράς, κατατέθηκε τροπολογία της κυρίας Μαρίας Ρεπούση (μπορείτε να την δείτε εδώ) για την προσθήκη της ταυτότητας φύλου, και, τέλος από μέρους του Πα.Σο.Κ., ο βουλευτής κύριος Κωνσταντίνος Τριαντάφυλλος, επίσης υποστήριξε την προσθήκη της ταυτότητας φύλου.
Ο Υπουργός Δικαιοσύνης, κύριος Ρουπακιώτης, στην επί των άρθρων συζήτηση της 6ης Μαρτίου, αποδέχθηκε την τροπολογία και τις προτάσεις των βουλευτών που αναφέραμε και στην ψηφοφορία έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία..
Θα υπάρξει ξεχωριστή ανακοίνωση που θα αναφερθούμε στις συναντήσεις εκπροσώπων του ΣΥΔ με κοινοβουλευτικά κόμματα στο πλαίσιο των συναντήσεων των λοαδ οργανώσεων με κόμματα.
Πέραν της νομοθεσίας για τα εγκλήματα μίσους, θεωρούμε ιδιαίτερα σημαντική την σημερινή ημέρα για την τρανς κοινότητα, καθώς είναι η πρώτη φορά που αναφέρεται ρητώς η ταυτότητα φύλου στο Ελληνικό δικαιϊκό σύστημα και ως εκ τούτου μία πρώτη νίκη της τρανς κοινότητας.
Το Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών (ΣΥΔ), ευχαριστεί θερμά όσους και όσες ανταποκρίθηκαν θετικά στο δίκαιο αίτημά μας και υποστήριξαν την προσθήκη της ταυτότητας φύλου στην νομοθεσία για τα εγκλήματα μίσους, και θα συνεχίσει να εργάζεται για την προσθήκη της ταυτότητας φύλου σε όλο το φάσμα του Ελληνικού δικαίου και ιδιαίτερα στην νομοθεσία κατά των διακρίσεων (3304/2005 και στον 3896/2010), στην νομοθεσία για την ρητορική μίσους (729/1979) και ιδιαίτερα για την κατάθεση νομοθεσίας για την αναγνώριση της ταυτότητας φύλου και της δυνατότητας αλλαγής των εγγράφων των διεμφυλικών άτομων.
Πηγή: Δελτίο Τύπου Σωματείου Υποστήριξης Διεμφυλικών & www.10percent.gr

Ποιό είναι τελοσπάντων το πρόβλημα του Σφακιανάκη με τους γκέι; -του Άρη Αλεξανδρή-


Ο Νότης Σφακιανάκης αποτελεί σε γενικές γραμμές την πιο παραστατική ενσάρκωση του παραδοσιακού Ελληνάρα. Είναι αμόρφωτος, κακόγουστος, μιλάει με περισσή αυτοπεποίθηση για πράγματα που δεν γνωρίζει, θεωρεί τον εαυτό του πανέξυπνο, και διαπνέεται από το πνεύμα ομοφοβίας που χαρακτηρίζει τους περισσότερους Έλληνες, των οποίων το πνευματικό εύρος εκτείνεται μεταξύ μπουζουκιών και ακριβών αυτοκινήτων. Δεν με εκπλήσσει το μίσος και οι ρατσιστικές επιθέσεις που εξαπολύει ανά διαστήματα. Με εκπλήσσει το γεγονός ότι εξακολουθεί να βρίσκει τον τρόπο και την όρεξη να το κάνει.
Παραδείγματα σαν αυτό του Σφακιανάκη, με κάνουν να πιστεύω ότι ο ομοφοβικός λόγος στην Ελλάδα έχει αγγίξει καινούργια επίπεδα παραλογισμού και ανοησίας. Σε άλλες χώρες, οι γκεϊ συνηθίζονται, η σχετική νομοθεσία προοδεύει, οι συντηρητικοί επαναπροσδιορίζουν τα όρια της σκέψης τους. Εδώ, για κάποιο λόγο, υπάρχει μια συμπαγής άρνηση προς κάθε πολιτισμική εξέλιξη, μια έντονη καχυποψία απέναντι στον ανθρωπισμό ως αντίληψη και ως απτή εκδήλωση. Ο τόπος δεν βρίθει απλώς από οπισθοδρομικά μυαλά, αλλά από άτομα που δεν διστάζουν να επιχειρηματολογήσουν (!) για να στηρίξουν πρωτόγονες, ρατσιστικές διαθέσεις, οι οποίες αποδοκιμάζονται όχι από τον εκάστοτε αντίλογο, αλλά από την επιστήμη και την κοινή λογική. Ο Σφακιανάκης δεν θεωρεί ύβρη την προσβλητική του φλυαρία. Πιστεύει πραγματικά ότι εκφέρει μια λογική γνώμη, και υπάγει το ρατσιστικό χρώμα των λεγομένων του στη σφαίρα της ελευθερίας λόγου. Είναι πολύ περίεργο, βέβαια, που οι δημοκρατικοί θεσμοί εξυπηρετούν το μένος του, αλλά δεν εμπνέουν το σεβασμό και την ανοχή του.
Ένα από τα ψεγάδια του κόνσεπτ της δημοκρατίας είναι ότι χαρίζεται ακόμη και σε εκείνους που τη χρησιμοποιούν ως βολικό πρόσχημα για να μεθοδεύσουν την ανατροπή της. Η απέχθεια του Σφακιανάκη (και του κάθε Σφακιανάκη) απέναντι στη θηλυπρέπεια των ανδρών δεν αποτελεί άποψη. Αποτελεί μονοδιάστατη αισθητική θεώρηση που βασίζεται αφενός στην προκατάληψη και αφετέρου στην έλλειψη εξοικείωσης. Το σχήμα της "άποψης" είναι μια κίβδηλη επίκληση στη δημοκρατία, που επιχειρεί να μεταμφιέσει την ομοφοβία σε δικαίωμα. Αυτό δεν μπορεί να γίνεται ανεκτό. Οι φορείς που σπεύδουν να περιορίσουν και να τιμωρήσουν την δημόσια έκφραση εξ αφορμής ενός αδιάφορου τηλεοπτικού θεάματος ή μιας αμελητέας λεκτικής προσβολής, πρέπει επιτέλους να εστιάσουν σε εκείνους που επιδιώκουν ή επιτρέπουν την παραβίαση θεμελιωδών ανθρώπινων δικαιωμάτων μέσω της ουσιαστικής δηλητηρίασης του δημόσιου λόγου.
Για πολλοστή φορά, ο Νότης βγήκε να μιλήσει περί "αρσενικών", "θηλυπρεπών", και "αντιαισθητικών ανδρών", διαπλέκοντας με την χαρακτηριστική του αμετροέπεια, τις προσωπικές του αντιλήψεις περί αισθητικής με τα έμφυτα ή επίκτητα, στυλιστικά γνωρίσματα των ανδρών. Γιατί πρέπει, όμως, να μας αφορά μια ακόμη παραληρηματική επίθεση στη διαφορετικότητα και ποιοί είναι εκείνοι που ξανά και ξανά δίνουν βήμα σε έναν άνθρωπο που πιστεύει ότι η Ακρόπολη χτίστηκε από εξωγήινους και ότι τα περιοδικά έκαναν τους άντρες γκέι;
Η μερίδα του Τύπου που εκμεταλλεύεται τη γραφικότητα του Σφακιανάκη, συμβάλλοντας κερδοσκοπικά στη διαιώνιση βασανιστικών στερεοτύπων, δεν μπορεί μια ζωή να αντιμετωπίζεται ως άμοιρος ευθυνών επιχειρηματικός φορέας, που αντλεί τη δύναμή του από τη λαϊκή ζήτηση. Κάποια στιγμή θα λογοδοτήσει για την ηθική της κενότητα, και η εγκληματική υποκρισία της (πόσοι γκέι άραγε βγάζουν λεφτά από την μιντιακή προβολή του Σφακιανάκη;) θα αποτελέσει την αφορμή για να της γυρίσουν την πλάτη αρκετοί από τους υποστηρικτές της.
Πηγή: www.lifo.gr & www.10percent.gr

Παιδίατροι διαβεβαιώνουν: «Καμία διαφορά» στα παιδιά που μεγαλώνουν με γκέι γονείς.


Η νομιμοποίηση του γάμου μεταξύ ομοφυλόφιλων θα ήταν προς το συμφέρον των παιδιών που μεγαλώνουν με γκέι γονείς, καταλήγει σε νέα έκθεσή του ο Αμερικανικός Σύλλογος Παιδιατρικής.
Η έκθεση, η οποία δημοσιεύεται στην έγκριτη επιθεώρηση Pediatrics, διαπιστώνει ότι τα παιδιά που μεγαλώνουν με ομοφυλόφιλους γονείς αναπτύσσονται εξίσου φυσιολογικά. Αυτό σημαίνει ότι ο σεξουαλικός προσανατολισμός των γονιών, βιολογικών ή θετών, δεν έχει σημαντικές επιπτώσεις στην ψυχοσύνθεση και την κοινωνικοποίηση των παιδιών.
«Έρευνες δείχνουν ότι τα παιδιά ευημερούν όταν έχουν δύο γονείς που τα αγαπούν και μπορούν να προσφέρουν ένα σωστό περιβάλλον. Δεν υπάρχουν διαφορές ανάλογα με τον σεξουαλικό προσανατολισμό» δήλωσε ο Δρ Μπένζαμιν Σίγκελ, καθηγητής Παιδιατρικής και Ψυχιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Βοστόνης και μέλος της συντακτικής ομάδας.
Η έκθεση βασίστηκε στις μερικές εκατοντάδες έρευνες που έχουν πραγματοποιηθεί μέχρι σήμερα για το θέμα, καθώς και σε γνωμοδοτήσεις ανεξάρτητων παιδοψυχιάτρων.
Μια από τις μελέτες εξέταζε 44 περιπτώσεις εφήβων τους οποίους μεγάλωναν ζευγάρια γυναικών στις ΗΠΑ σε καθεστώς «παρόμοιο με το γάμο». Η σύγκριση με 44 εφήβους που μεγάλωναν με ετεροφυλόφιλα ζευγάρια δεν εντόπισε διαφορές ως προς τα επίπεδα αυτοεκτίμησης, κατάθλιψης, άγχους και σχολικών επιδόσεων.
Μια άλλη έρευνα παρακολούθησε την υγεία παιδιών τα οποία μεγάλωναν 154 λεσβίες μητέρες -70 ζευγάρια και 14 γυναίκες που ανέλαβαν μόνες την ανατροφή των παιδιών τους. Στην ηλικία των 17 ετών, τα παιδιά αυτά παρουσίαζαν άριστες κοινωνικές και ακαδημαϊκές επιδόσεις και λιγότερες επιθετικές συμπεριφορές.
Η έκθεση επισημαίνει ότι μέχρι σήμερα δεν υπάρχουν επαρκείς μελέτες για τα ζευγάρια ομοφυλόφιλων ανδρών, δεδομένου ότι λίγοι γκέι άνδρες στις ΗΠΑ έχουν υιοθετήσει παιδιά. Υπάρχουν όμως ενδείξεις ότι τα ζευγάρια αυτά δεν παρουσιάζουν σημαντικές διαφορές από τα ζευγάρια λεσβιών ως προς την ικανότητα ανατροφής παιδιών.
Η έκθεση δημοσιοποιείται την ώρα που το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ επανεξετάζει πρόσφατο νόμο (DOMA) ο οποίος απαγορεύει στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση να αναγνωρίζει τους γκέι γάμους.
Ο Δρ Σίγκελ της συντακτικής ομάδας διαβεβαίωσε ότι η έκθεση δεν είναι πολιτικοποιημένη και η χρονική στιγμή της δημοσίευσής της είναι συμπτωματική.
Πηγή: in.gr & http://www.10percent.gr

Σάββατο 6 Απριλίου 2013

Say no to homophobia!~Greek project~

http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=8NlsaQMyCy0

Τhis link takes you to a project of some friends.I was really excited when my friend,Hara,sent it on my wall on facebook saying "Check this out".It's something small,but small things can easily become huge...

Thanks for watching...and SAY NO TO HOMOPHOBIA!
Kisses from Greece!